czwartek, 20 lutego 2014

"Villette" - Charlotte Brontë

Ostatnie sunięcie pióra po papierze.
Ostatni raz stykają się te dwa przedmioty.
Po raz ostatni między nimi tworzy się iskra.
Pieczątka. Pieczęć.
Autobiografia.
Tym samym czytelnicy otrzymują ostatnią powieść od niej.
Od Charlotte Brontë.
28 stycznia 1853 roku ukazuje się

"Villette".

Pod tą nazwą kryje się Bruksela, lata 40. XIX wieku. Lucy Snowe, która zostaje w Anglii pozbawiona widoków na przyszłość wyrusza do Europy, biorąc swój własny los we własne ręce. Trafia na pensję dla dziewcząt Madame Beck, która mieści się w budynku dawnego klasztoru żeńskiego. Otrzymuje posadę nauczycielki języka angielskiego. Jej życie od tej pory ulegnie zmianie...

Myślę, że aby dogłębnie zrozumieć "Villette" i docenić to co kryje się na kartach tej powieści trzeba najpierw poznać dzieje słynnych sióstr, sięgnąć po biografię, od siebie polecam "Charlotte Brontë i jej siostry śpiące", która wyjaśnia bardzo wiele, pozwala zrozumieć to, co nie jest napisane; pozwala niejako przeniknąć mury plebanii w Haworth. Charlotte dużo ukryła, zarówno w swoich książkach jak i w życiu; chciała, aby myślano inaczej, chciała, aby... 
W rzeczywistości nie ułożyło się jej tak jak tego oczekiwała, ułożyło się inaczej, ale w swoich dziełach, zwłaszcza w tym, dopisała to czego życie nie chciało jej dopisać, stworzyła książkową szczęśliwą rzeczywistość, ofiarowując ją później swoim czytelnikom. 

"Villette" otoczone jest jakąś niewidzialną mgiełką, czymś nadnaturalnym, czymś czego opisać się nie da, jakimś spokojem, jakąś ciszą, wszystko biegnie takim wolnym rytmem, nie przyśpieszając nawet na moment, ani na sekundę, tylko tak sobie biegnie, powolutku, melancholijnie. Czasami doprowadza to człowieka do szału. Czasami ten człowiek wybucha. I czasami ten człowiek krzyczy do tego małego, truchtającego duszka - rusz się wreszcie! Ale on - nieee, nie ruszę się. Robi na przekór i, o ile jest to możliwe, rusza się jeszcze wolniej. 

Wielu skarży się na tę powolną akcję, ale mi ona nie przeszkadzała aż tak bardzo, przyzwyczaiłam się po pewnym czasie. Ostatecznie to prawie siedmiuset stronicowe tomiszcze oferuje bardzo wiele, pokazuje, że aby dostać malutką czerwoną wisienkę, trzeba najpierw zjeść cały tort. Zawsze najlepszy jest ten czas oczekiwania. 

W tym miejscu nie wiem co jeszcze mogę dodać. Nie chcę być tak przyziemna i pisać o rzeczach, o których zawsze w recenzjach się pisze, bo po co? W końcu to Charlotte Brontë. Wszystko co napisała ona, okazuje się świetne. Jeśli tak jak ja kochacie XIX wiek, to ilość stron nie będzie Wam straszna, pochłoniecie książkę w zastraszającym tempie i szepniecie - naprawdę? To już koniec? 

Wydawnictwo: MG
Stron: 690
Przeczytane: 20.02.2014r.
Moja ocena: 8/10

Za egzemplarz oraz okazane mi zaufanie serdecznie dziękuję wydawnictwu MG

34 komentarze:

  1. Chyba jednak najpierw sięgnę po coś innego tak uwielbianych przez Ciebie sióstr Bronte :D
    Szczerze to mnie ilość stron przeraża :P Jeszcze nie wiem, czy kocham XIX wiek, ale mam nadzieję, że w końcu się przekonam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na początek najlepsza Jane Eyre, aczkolwiek ja najbardziej kocham Wichrowe Wzgórza. <3

      Usuń
  2. Jeśli idzie o siostry Bronte to przeczytałam jedynie "Wichrowe wzgórza", które po-ko-cha-łam. "Jane Eyre. Autobiografia" czeka na półce, już niedługo zacznę ją czytać. "Villete" też mam w planach :) Świetna recenzja ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja Jane na początku nie doceniłam, ale jak przeczytałam biografię Ostrowskiego to wiele do mnie dotarło i od tamtej chwili JE uwielbiam, chociaż nie tak jak WW. <3 Dziękuję! :*

      Usuń
  3. Osobiście wolę współczesność, dlatego obawiam się, że nie doceniałbym należycie tej książki.
    Przeraża mnie również jej objętość. Na razie nie mam czasu na takie obszerne tomiszcza.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hm, może kiedyś jeszcze przekonasz się do tego typu literatury. ;)

      Usuń
  4. Przede mną jeszcze kilka książek Charlotte Brontë, a i tę mam w planach. Na następnych książkowych zakupach muszę wreszcie pomyśleć o jakiejś książce tej autorki :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na początek najlepsza Jane Eyre, sama zaczynałam od tej powieści. :-)

      Usuń
  5. Nie czytałam żadnej ksiązki tej Bronte, ale wszystko jeszcze przede mną. Tą pozycję mam oczywiście w planach

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja chyba już pisałam, że czekam sobie na odpowiedni czas? Bo owszem, Charlotte, Virginia Woolf mówi, że to najlepsza jej książka, ale na razie nie po drodze mi do tego. A jest książka w bibliotece, kiedyś sięgnę, na razie się nie śpieszę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja nie śpieszę się do Lokatorki, chcę ją sobie zostawić na później, bo to tym samym ostatnia nieprzeczytana jeszcze przeze mnie powieść sióstr. :-)

      Usuń
  7. 700 stron brzmi groźnie, bo jakkolwiek przeczytałam jakieś 600 stron pzw od zeszłego piątku to jednak chyba nie będzie porównaniaa ;p ale spróbujemy zobaczymy, mam nadzieję że mi się spodoba jak inne ich powieści :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jestem pewna, że Ci się spodoba, a ponad 1000 stron PZW nie brzmi groźnie? No ale faktycznie, bez porównania. :>

      Usuń
  8. Widziałem książkę wczoraj w Empiku, jest na promocji, chyba tej 2+1 :-) Porządna cegła w twardej oprawie, kusząco się prezentowała :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. też ją widziałam właśnie i jutro wybieram się do empiku, żeby na spokojnie się jeszcze porozglądać bo jest tyyyle książek, które chciałabym mieć! :) zdecydowanie za duży wybór :D

      Usuń
    2. O tak, wszystkie książki wydane przez MG w twardej oprawie prezentują się rewelacyjnie i dumnie stoją na półce. ;)
      Ja staram się omijać ostatnio księgarnie, bo jak wejdę, to już nie wyjdę z pustymi rękami, a mój portfel za bardzo na tym cierpi, trzeba go oszczędzać czasami. :D

      Usuń
  9. Ja jestem w trakcie czytania książki "Lokaorka Wildefell Hall" jest cudowna ! <3
    Jestem ciekawa pozostałych książek sióstr Bronte ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mój egzemplarz Lokatorki czeka na półce od świąt, jednak jeszcze trochę sobie poczeka, bo chcę odłożyć lekturę na inny moment. :D

      Usuń
  10. Jestem ciekawa tej książki, więc się z pewnością na nią skuszę.

    OdpowiedzUsuń
  11. Z pewnością zwrócę uwagę na tę książkę, ale na razie nie mam ochoty na ten styl pisma literackiego :)
    Pozdrawiam :>

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie czekaj na odpowiednią chwilę. :)

      Usuń
  12. Uwielbiam Jane Eyre i tylko tę historię znam. Wichrowe wzgórza mam w planach. Ciekawi mnie twórczość sióstr Bronte (czyli między innymi polecane przez ciebie Villette) i mam nadzieję, że uda mi się z nią zapoznać ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. WW według mnie znacznie lepsze niż JE. Polecam gorąco. :)

      Usuń
  13. Możliwe, że kiedyś i ta książka wpadnie w moje ręce, a tymczasem zabiorę się raczej za inne powieści sióstr Bronte. ;)

    OdpowiedzUsuń
  14. 690 stron-sporo, ale czuję się zachęcona, podoba mi się ta książka.

    Nie byłabym sobą gdybym nie zapytała:
    Aaaaaaaaa, co to za zmiany? Dodam, że korzystne! Chociaż ja wolę dodatki po prwej stronie, a nie po lewej, ale to kwestia gustu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Podoba mi się tło i nagłówek - dobrze, że rozjaśniłaś je innymi kolorami, bo byłoby za smutno. Podoba mi się tutaj :)

      Usuń
    2. Zmiany trwały cały wczorajszy dzień, nie masz pojęcia ile czasu się z tym męczyłam, normalnie wieczorem padłam :/ Ale grunt, że się podoba. :D A za nagłówek to podziękowania dla Karoliny Pająk, bez niej nic bym nie zrobiła. ;)

      Usuń
    3. To jest bardzo czasochłonne. Sama u siebie zmieniałam kilka miesięcy-co chwilę coś, ale już nie zmieniam i nie zamierzam przez dłuższy czas.

      Usuń
  15. Jak weszłam na bloga, to nie wiedziałam, czy jestem pod dobrym adresem :D
    Ładnie tu :)
    A jeśli chodzi o książkę - wolna akcja akurat w tym wypadku wcale by mi nie przeszkadzała :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ahahaha, bardzo się cieszę, że Ci się podoba. :D

      Usuń
  16. Przyznam się szczerze, że jakoś nie zdarzyło mi się sięgnąć po jakiekolwiek z dzieł sióstr Bronte. Może to się kiedyś zmieni, ale na pewno nie w najbliższym czasie (po moim pokoju walają się sterty nieprzeczytanych książek).
    Ach, zmieniłaś szablon! Muszę powiedzieć, że nagłówek jest świetny, jeśli chodzi o tło, to trudno powiedzieć - może trochę gryzie się z nagłówkiem, ale przecież to Twój blog :)
    Gnom

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Skąd ja znam ten problem, mój pokój też jest ich pełen. ;)
      Tak miało być, ten wygląd reprezentuje "artystyczny nieład", a nagłówek to zasługa Karoliny. :>

      Usuń

Drogi czytelniku!
Skoro tu dotarłeś, to znaczy (mam nadzieję), że przeczytałeś post powyżej i wiesz co komentujesz.
Proszę o zachowanie kultury.
Będzie mi bardzo miło jeśli co do treści komentarza trochę się wysilisz. :)
Twojego bloga także odwiedzę i jeśli przypadnie mi do gustu – pozostawię po sobie ślad.
Jeśli masz do mnie jakieś pytanie, to śmiało pytaj.
Kontakt: kinga_godowska@wp.pl lub kinga.godowska@vp.pl
Dziękuję za wszystkie komentarze!