"Emma" - Jane Austen

 

Jak już zapewne zauważyliście jest to już trzecia recenzja książki autorstwa Jane Austen na moim blogu. Skąd to moje nagłe zainteresowanie tą autorką? Doprawdy nie wiem. 

Przyznaję, że „Emmę” czytałam dość długo jak na mnie, ale nie dlatego, że była nudna czy męcząca. Dlatego, że mam mnóstwo nauki, a koniec roku zbliża się wielkimi krokami, co za tym idzie – oceny końcowe więc w bloggerze będę pojawiać się bardzo rzadko. Bardzo Was przepraszam i obiecuję, że wszystko nadrobię.

Skupmy się na książce.

Bohaterowie „Emmy” w zamkniętych kręgach rodzinnych i sąsiedzkich przeżywają dramaty osobiste, walczą o korzystny mariaż, pozycję towarzyską, pieniądze.

Na pierwszy plan wysuwają się postacie kobiece: sentymentalne, flirtujące, wspinające się w hierarchii społecznej z różnym skutkiem, lecz zawsze obdarzone przez autorkę sympatią dla ich niewłaściwych słabostek.

Barwna galeria „Emmy”, subtelna analiza psychologiczna i bogate wątki romansowe czynią tę powieść przyjemną i atrakcyjną lekturą, zwłaszcza dla pań.

„Emma” (1816) to jedna z najbardziej znanych powieści Jane Austen. Jej akcja – podobnie jak i innych utworów tej pisarki – umiejscowiona jest w środowisku angielskiego ziemiaństwa końca XVIII wieku.

Jest to świetnie napisana powieść o miłości, język jakim posługuje się autorka jest bardzo dobry i „inny” bo nie spotykamy się z nim na co dzień, przystępny, ale nie każdemu może przypaść do gustu, bo obfituje w barwne opisy i dialogi - wiem, że mogę niektórych przestraszyć – monologi jednej z postaci trwają nawet półtorej strony, a wydanie, które ja posiadam jest napisane bardzo drobnymi literkami. Postanowiłam zamieścić wam zdjęcie. Na samym początku, przyznaję, czyta się dość ciężko, ale gdy już się wciągnęłam przekręcałam strony z niezwykłą łatwością.

W każdej książce najłatwiej jest znaleźć wady, a tutaj nie znalazłam żadnej. Myślałam, że tak jak w poprzednich powieściach, które czytałam („Dumie i uprzedzeniu” oraz „Perswazjach”) znajdę tu przewidywalność, jednak książka była tak dopracowana, że nie mogłam się jej tu doszukać.

Warte wspomnienia są także postacie wykreowane przez Panią Austen, które to zawsze bardzo chwalę za ich różnorodność, usposobienie, sposób bycia i charakter.

Polecam, bo warto przeczytać "Emmę" jako odskocznię od innego rodzaju lektur.

Wydawca: Comfort

Stron: 335

Przeczytane: 16.05.2013r.

Moja ocena: 9/10