„Duma i uprzedzenie” - Jane Austen

Opis: Na początku zeszłego stulecia niezbyt zamożny ojciec pięciu córek nader często musiał zadawać sobie pytanie: kiedyż to w sąsiedztwie pojawi się jakiś odpowiedni kawaler? A kiedy już się pojawił, następowały dalsze perypetie, które Jane Austen z upodobaniem opisywała. "Duma i uprzedzenie" uważana jest za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych. Znajdujemy tu także melancholijną refleksję nad władzą pieniądza i znaczeniem pozycji społecznej, decydujących o życiu młodej panny; a przede wszystkim znakomity, powściągliwy styl, doskonale oddający harmonię opisywanego świata...

Angielska prowincja przełomu XVIII I XIX wieku. Państwo Bennetowie mają pięć córek na wydaniu. Ich majątek jest zbyt skromny, aby zapewnić dziewczętom odpowiedni posag. Jedynym sposobem zagwarantowania im w przyszłości dostatniego życia jest zdobycie bogatego męża. Dlatego pojawienie się w sąsiednim Netherfield Park dwóch młodych i zamożnych kawalerów wywołuje poruszenie nie tylko w rodzinie Bennetów. Panowie Bingley i Darcy szybko nawiązują znajomości, lecz poza szczerą sympatią okazują także poczucie wyższości, a nawet uprzedzenia w stosunku do panien z prowincji. Najbardziej oburzona takim traktowaniem jest Elizabeth Bennet. Jej urażona duma nie pozwala dojść do głosu innym uczuciom.

Moja opinia: Pierwszy obejrzałam film(a właściwie połowę bo co jakiś czas zerkałam co też moja mama ogląda aż w końcu usiadłam i oglądałyśmy razem). Co prawda po filmie wcale nie miałam ochoty czytać książki. Ba! Nawet nie zamierzałam jej ruszać. Cały czas byłam przekonana, że jest to pozycja na którą nawet nie warto zwracać uwagi. Bo też po co się męczyć jakąś naiwną historyjką o miłości?
Każdego z nas 'moli książkowych' chyba też spotykają chwile kiedy to czytamy jakąś serię aż tu nagle.. brak następnego tomu! Którego tak usilnie chcemy przeczytać, że nie możemy sobie znaleźć miejsca, bo zastanawiamy się nad dalszym losem bohaterów.
Tak też było ze mną. Mogłam przeczytać byle co - co mi tylko wpadnie w ręce. Musiałam jedynie znaleźć sobie jakieś zajęcie. Wzięłam pierwszą lepszą książkę z brzegu i trafiło na "Dumę i uprzedzenie".
Pierwsze strony zwykłe, później coraz ciekawiej a następnie - już mnie nie odciągniecie! Możecie próbować a i tak nie dacie rady.
Bardzo ładna i ciekawa historia. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś do niej wrócę.

Gorąco polecam!

A może ktoś z was czytał również tę powieść?  Jeśli tak, to podzielcie się swoją opinią na jej temat :-).